Διάβασα κάπου, σε άρθρο κάποιου ιερωμένου, πως όταν κάποιος λχ ασχολείται με τις αγιογραφίες, δεν μπορεί να ζωγραφίσει γυμνό ή να ασχολείται με τις αρχαιοπρεπείς Ελληνιστικές ζωγραφικές αναπαραστάσεις. Το άρθρο, εν ολίγοις, κατέληγε στο συμπέρασμα πως όποιος καταπιάνεται και με τους αγίους και με την τέχνη που εμπεριέχει “γυμνό”, είναι απολωλός πρόβατο που στα μάτια... Continue Reading →
Μια φωτογραφία που δεν τραβήχτηκε με τη σκέψη στην "τέχνη", αλλά με τη σκέψη σε κάτι πολύ ανώτερο, όπως είναι η αποδοχή μιας κατάστασης σαν αυτή του καρκίνου του μαστού και στην δήλωση πως η αγάπη είναι πιο πάνω από κάθε αλλαγή στο σώμα. Η φωτογραφία αυτή τράβηξε το ενδιαφέρον του κοινού στο viewbug.com όπου... Continue Reading →
Γάλα μέσα σε νερό μαζί με χρώμα ζαχαροπλαστικής...
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν, είναι μέρος μιας σειράς με θέμα το still life και κάποιους πειραματισμούς πάνω στον φωτισμό. Η κάθε φωτογραφία αποτελείται από 3 λήψεις και έχει επεξεργαστεί με την λογική του HDR, αλλά δεν έχει τραβηχτεί με την λογική του HDR (παίζοντας με τα f/stop). Η κάθε λήψη έχει διαφορετικό φωτισμό, αλλά τα... Continue Reading →
Η ισχύς εν τη ενώσει... Το concept η δημιουργία μιας αφίσας για ένα κατάστημα με τρόφιμα. Θέμα του concept...το αβγό! Έλα όμως...που δεν κατέβαινε καμία ιδέα για το πως θα στήσω το όλο θέμα. Έτσι ζήτησα την βοήθεια της καλής φίλης και γραφίστριας Άννας Φραγκάκη από το Ηράκλειο Κρήτης, η οποία με “ξεκόλλησε” και μου πρότεινε... Continue Reading →
Δεύτερο εγχείρημα με φιλμ - και αυτό με ΑΜ αλλά με το Ilford HP 5 Plus 400 αυτή τη φορά. Αυτή τη φορά ανέβασα τον δείκτη δυσκολίας περισσότερο, καθώς η δοκιμή έγινε σε εσωτερικό χώρο με λάμπες LED. Μηχανή του 1959 (Kodak Retinette IA) , χωρίς φλας και χωρίς φωτόμετρο, όσο καλός κι αν είσαι...είναι... Continue Reading →
Ένα τσιγάρο, ένα ποτό, χιλιάδες σκέψεις... Είμαι 56... Τα τέσσερα ντουβάρια του δωματίου μου, δεν μιλάνε...μόνο ακούνε. Έχουν ακούσει τα πάντα. Ξέρουν όλα εκείνα που κανείς άλλος πέρα από μένα δεν γνωρίζει. ...και η νύχτα προχωράει... ...τα μάτια μου κοιτάζουν τις φωτογραφίες σου... ...και οι μνήμες έχουν πλέξει στ' αφτιά μου ένα χαλί περίεργο...
Υπήρξε για πολλά χρόνια η ερωμένη μου. Στην αγκαλιά της έμαθε και ο γιος μου να ζει με πάθος, να λατρεύει την ένταση κάθε όμορφης στιγμής και να εκτιμάει την άγρια ομορφιά. Μνήμες αξέχαστες... Έχοντας ολοκληρώσει μια σειρά από γραφιστικά έργα με τις "εντυπωσιακές" ερωμένες κάποιου άλλου, αποφάσισα να δημιουργήσω και ένα έργο για την... Continue Reading →
Ευτυχώς πάντα θα υπάρχει λίγο μπλε... Τι εύκρατη που γίνεται η σκέψη όταν τα μπλε σου βγαίνουν περίπατο! (Οδυσσέας Ελύτης).
Μια φωτογραφία που τραβήχτηκε έχοντας κατά νου το τελικό αποτέλεσμα. Η αρχική ιδέα ήταν να εστιάσω μόνο στις τρεις εισόδους της Μητρόπολης Αθηνών. Αρχικά περίμενα να βρεθούν κάποια ελάχιστα δευτερόλπετα χωρίς περαστικούς, αλλά αυτό ήταν αδύνατο να γίνει. Μέχρι που είδα στο κάδρο μόνο ένα ζευγάρι. Μέσα μου παρακαλούσα να μην εμφανιστούν άλλα πρόσωπα και... Continue Reading →
Τα εξώφυλλα που έχω χρησιμοποιήσει στο Facebook.
Μια βόλτα στην Πλάκα, δεν είναι απλά μια βόλτα, αλλά μια βουτιά στην ιστορία της Αθήνας. Στην φωτογραφία που ακολουθεί, βλέπουμε τα "διάσημα" σκαλοπάτια της οδού Μνησικλέους από την γωνία με την οδό Λυσίου. Είναι τα ίδια σκαλοπάτια που ανεβοκατέβηκε το ζεύγος "Κοκοβίκου", στην ταινία "Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα". Είναι τα ίδια... Continue Reading →
Κάποιοι από εμάς, είχαμε την τύχη και την ευλογία, να μεγαλώσουμε στη σκιά των "Θεών" κάτω από την Ακρόπολη και να ζήσουμε την Πλάκα στα καλύτερα της... Σήμερα, εμείς που παίξαμε στα στενά της και ποτιστήκαμε από την αύρα των "Θεών", νιώθουμε μόνο θλίψη αντικρίζοντας την εγκατάλειψη και την παρακμή του σημαντικότερου ίσως τμήματος της... Continue Reading →
1η Ιανουαρίου 2020. Δεν γινόταν να ξεκινήσει η νέα χρονιά μαζί με την νέα δεκαετία, χωρίς φωτογραφίες... Έτσι ξεκίνησα να συναντήσω τα "θέματα" μου, χωρίς κανένα σχεδιασμό, ούτε για το τι θέλω να φωτογραφίσω, ούτε για το που θα φωτογραφίσω. Τα βήματα μου (βασικά το μετρό), με οδήγησαν - για μια ακόμη φορά - στη... Continue Reading →
Τα Top 10 των φωτογραφιών μου, για το 2019 στο Gurushots Ακολουθούν τα top 10 των φωτογραφιών μου, σε δύο κατηγορίες: Α Κατηγορία: οι 10 φωτογραφίες με τις περισσότερες ψήφους Β Κατηγορία: οι 10 φωτογραφίες με τις περισσότερες διακρίσεις. Η τοποθέτηση έχει γίνει με βάση τις περισσότερες ψήφους / διακρίσεις. Οι φωτογραφίες με τις περισσότερες... Continue Reading →
60 χρόνια από τότε που κατασκευάστηκε και 34 χρόνια μετά από την τελευταία φορά που τράβηξα φωτογραφίες με τη συγκεκριμένη μηχανή, την θρυλική - για μένα - Kodak Retinette IA με τον φακό Schneider-Kreuznach Reomar f:2,8/45mm, με κλείστρο PRONTO. Το εγχείρημα ήταν διπλό... Α) να ανακαλύψω αν εξακολουθεί να "γράφει" όπως έγραφε κάποτε και Β)... Continue Reading →
Mobile Photography
Τα όνειρα της ερωτικής αθωότητας, έχουν σβήσει από χρόνια τώρα. Χάθηκαν σαν παλιές ζωγραφιές πάνω σε τοίχους που σάπισαν από την υγρασία. Μαζί τους χάθηκε και η ανεμελιά. Εκείνη η ανεμελιά που πότιζε τα σεντόνια με ιδρώτα και μετρούσε την βαθιά ανάγκη να μεγαλώσουμε μέσα από ηδονές που δεν ξέραμε να τις αντιμετωπίσουμε. Πέρασαν... Continue Reading →
Πολλοί πιστεύουν πως οι μηχανές SLR (Single-Lens Reflex) που σήμερα έχουν αντικατασταθεί από τις DSLR (Digital Single-Lens Reflex), είναι μια σχετικά σύγχρονη εφεύρεση, αλλά δεν είναι, καθώς οι πρώτες SLR έκαναν την εμφάνιση τους το 1948. Η πρώτη SLR ήταν η Ουγγρικής κατασκευής Duflex (1948) και η δεύτερη ήταν η Contax S (1948) η οποία καινοτόμησε... Continue Reading →
Υμηττός – Σαρωνικός – Αττική και το σημερινό ηλιοβασίλεμα… Απογευματινή εξόρμηση στον Υμηττό, ψηλά στον Προφ. Ηλία όπως και τις προάλλες, αλλά αυτή τη φορά με σκοπό να δω το ηλιοβασίλεμα. Οι φωτογραφίες είναι τοποθετημένες βάσει χρόνου / ώρας. Ξεκινώ από τις 7 παρά δέκα που όλα έμοιαζαν χρυσά και καταλήγω στις 7:16 που ήταν... Continue Reading →
Πιστός στο Σαββατιάτικο ραντεβού μου με την φωτογραφική μου μηχανή, σήμερα είπα να κάνω μια βόλτα στον Υμηττό, που οι πρόποδες του στέκουν στα 200 μ. από το σπίτι. Το εγχείρημα δεν ήταν τόσο απλό όσο το φανταζόμουν, καθώς η είσοδος για το βουνό βρίσκεται στα 3 χλμ από εδώ, συν άλλα 500 μέτρα ανηφόρας... Continue Reading →
"I had to find the passage back to the place I was before"... Hotel California
14 Σεπτεμβρίου 2019 Είχα πολλά χρόνια να περπατήσω στην κεντρική αγορά της Αθήνας... Ευριπίδου, Αιόλου, Αθηνάς... Μπήκα στην Βαρβάκειο αγορά και χάθηκα μέσα στα φώτα, μέσα στις φωνές των πωλητών και μέσα στις μυρωδιές. Μπήκα στα κλασικά παστιρματζίδικα της Ευριπίδου, γεύτηκα παστάρμι Καραμανλίδικο, μύρισα αρώματα "ανατολής" στα μαγαζιά με τα μπαχάρια, ξεχάστηκα μέσα σε ένα... Continue Reading →
Ήταν η εποχή της αθωότητας. Τότε που "ψαχνόμασταν" να εκφραστούμε μέσα από κλισέ "φόρμες" επηρεασμένοι κυρίως από μεγάλους φωτογράφους, νομίζοντας πως έτσι θα “μεγαλώσουμε” και εμείς στα μάτια μας. Τελικά, με τον καιρό καταφέραμε να βρούμε τα δικά μας “πατήματα” στη φωτογραφία. Πορτρέτο, ανθρώπινο σώμα / φόρμες και γυμνό. Δύσκολα κομμάτια καθώς το ανθρώπινο σώμα... Continue Reading →
8 Σεπτεμβρίου 2019, Βρέθηκα στον Ι.Ν. Αγίας Μαύρας & Αγίου Τιμόθεου στην Ηλιούπολη (Αθήνα). Είχα την ευκαιρία να τραβήξω φωτογραφίες και μέσα στο Ιερό κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας. Οι φωτιστικές συνθήκες δύσκολες, γιατί δεν άναψα φλας. Οι φωτογραφίες εντός του Ιερού, τραβήχτηκαν με το ISO σπρωγμένο στο 800 και στο 1600. Αυτό δημιούργησε... Continue Reading →
Τα χαλάσματα (της ζωής σου;) και δυο φτερά αγγέλου πεταμένα (του φύλακα άγγελου σου που κουράστηκε;). Μια φωτογραφία που λέει μια ιστορία χωρίς λόγια. Ο καθένας μπορεί να την ερμηνεύσει όπως θέλει...
Μια βόλτα σε κάτι χαλάσματα κι ένα παράθυρο που ξεπρόβαλε σαν πίνακας.
takisphotography.wordpress.com 